وقتي ميشينم يه گوشه خاطره ها دور و ورم

                به سادگيم  مي خندمو مي گم  چي اومد  به سرم

يادم مياد روزي كه تو پرنده خسته ي بودي

                    بال و پرت شكسته بود چشم از دنيا بسته بودي

گرفتمت ابت دادم... نونت دادم...خوابت دادم

                     چه  شب هايي بيدار بودم  با ارمش  نازت  دادم

روزها يكي يكي گذشت تا كه جوني گرفتي تو

                       چشمات  دوباره واشدن  روزات شدن يه روز نو

بالا تو باز كردي برام پرواز كردي تو اسمون

                          اما  غافل از اين كه  تو  نامردي  و  نامهربون

غافل از اينكه تو بال و پرت باز بشه

                     با كمك  دست هاي من خوشي هات اغاز بشه

ديگه منو نميشناسي مبشكني جفت دستامو

                      برام يه ديواري ميشي مي خواي ببندي فردامو

خودم بهت بال دادم اوج بگيري يارم بشي

                   ديدم  كه  گربه صفتي  داري  گل خارم  مي شي

همان طوري كه بالت دادم ...ابت دادم...خوابت دام

                  همان طوركه يارت بودم شب و به چشمات ندادم

حالا ديگه عوض شدم تاريكي به دلت مي دم

                     زهري كه تو ريختي برام مي ريزم به دلت  ميرم

من حرف اخرم اينه خدا وكيل دلمه

                     تو تنهايي  و بي كسي  خودش  حل  مشكلمه  

ازش ميخوام خارت كنه از دنيا بي زارت كنه                                   

                         مثل  روزهاي  اولت  طلسم  توي  كارت  كنه

دوباره تو خسته ميشي غريب و بي تاب ميشي

                  يه گوشه اي كز ميكني مي فهمي كه فريب ندي