لحظه ی اخر

بی تو این روزهای روشن واسه من تاریک و تاره
وقتی بی تو تک و تنهام زندگیم معنا نداره

از همون روزی که رفتی دل به هیچ کسی ندادم
فکر می کردم می رسی یه روز تو بی کسیم به دادم

گفتن لحظه آخر واسه من هنوز سئواله
دیدن دوباره تو فقط تو خواب و خیاله

لحظه های آخر تو،  توی قلب من می مونه
هیشکی مثل من بلد نیست قدر چشماتو بدونه

رفتی و چشمای خیسم یادگاری از تو مونده
بی وفاییات هنوز هم تو رو از دلم نرونده

چشم به راه تو می مونم تا که برگردی دوباره
می ترسم وقتی که نیستی دل من طاقت نیاره

رفتی اما خاطراتت توی قلب من می مونه
هیشکی مثل تو بلد نیست دلمو بسوزونه

تا وقتی که زنده هستم چشم به راه تو می مونم
تو دیگه رفتی که رفتی نمیای پیشم می دونم

اما هر کجا که هستی منو تو دلت نگهدار
با چشمای خیس و گریون من می گم خدانگهدار . . .

وقتی میشینم یه گوشه.....

 وقتي ميشينم يه گوشه خاطره ها دور و ورم

                به سادگيم  مي خندمو مي گم  چي اومد  به سرم

يادم مياد روزي كه تو پرنده خسته ي بودي

                    بال و پرت شكسته بود چشم از دنيا بسته بودي

گرفتمت ابت دادم... نونت دادم...خوابت دادم

                     چه  شب هايي بيدار بودم  با ارمش  نازت  دادم

روزها يكي يكي گذشت تا كه جوني گرفتي تو

                       چشمات  دوباره واشدن  روزات شدن يه روز نو

بالا تو باز كردي برام پرواز كردي تو اسمون

                          اما  غافل از اين كه  تو  نامردي  و  نامهربون

غافل از اينكه تو بال و پرت باز بشه

                     با كمك  دست هاي من خوشي هات اغاز بشه

ديگه منو نميشناسي مبشكني جفت دستامو

                      برام يه ديواري ميشي مي خواي ببندي فردامو

خودم بهت بال دادم اوج بگيري يارم بشي

                   ديدم  كه  گربه صفتي  داري  گل خارم  مي شي

همان طوري كه بالت دادم ...ابت دادم...خوابت دام

                  همان طوركه يارت بودم شب و به چشمات ندادم

حالا ديگه عوض شدم تاريكي به دلت مي دم

                     زهري كه تو ريختي برام مي ريزم به دلت  ميرم

من حرف اخرم اينه خدا وكيل دلمه

                     تو تنهايي  و بي كسي  خودش  حل  مشكلمه  

ازش ميخوام خارت كنه از دنيا بي زارت كنه                                   

                         مثل  روزهاي  اولت  طلسم  توي  كارت  كنه

دوباره تو خسته ميشي غريب و بي تاب ميشي

                  يه گوشه اي كز ميكني مي فهمي كه فريب ندي

آرزوی دیدار

یادم میاد میگفتی برو خدانگهدار

                                       نوشتی روی دیواربه آرزوی دیدار

رفتم تو راه رفتن دلم میگفتش نرو

                                       نمی شنیدم انگارمن التماس دلو

رفتم باز اومدم اما ندیدم اونو

                                  گفتن که دیر رسیدی داده به دنیا جونو

گفتم محال هرگزاون که منو دوست داره

                                 قول داده بود که هیچوقت منو تنها نزاره

میگن که آرزومون افتاده به قیامت

                               من که ندارم اینقدر صبرای بی نهایت

به عشقه تو رودیوار منم  واست نوشتم

                               به آرزوی دیدار منم خودم رو کشتم

منوببخش عزیزم که خیلی دیر رسیدم

                            زیر نوشته تو یه خط سرخ کشیدم

با قطره قطره اشک با ذره ذره خون

                            به آرزوی دیدارمنم دارم میدم جون

           

مال تو

شعری که جوشید از دلم اینبار باشد مال تو.

                           احساس شیرین دلی ، تبدار باشد مال تو.

                         از من بریدی بی سبب، من هم گذشتم از دلم .

                           پاینده باشی سهم این ، ایثار باشد مال تو.

                           باشد برو بی اعتنا ، تنها رهایم کن ولی ،

                        قلبی که مانده پشت این ، دیوار باشد مال تو.

                       چیزی ندارم من دگر، جز یک رمق جان در بدن .

                      حتی همین این یک رمق، صدبار باشد مال تو.

                     جز شعر چیز دیگری ، در چنته ام پیدا نشد.

                        قابل ندارد این غزل ، بردار باشد مال تو.

سکوت کن

رها کن این پرنده به اسمون پریده رو برو

رها کن این تولد به انتها رسیده رو برو

بزار به حال خسته خودم بمونم و برم

سکوت اخرینم و برات بخونم و برم

جواب گریه های این دل شکستمو نده

جواب هق هق دل به گل نشتمو نده 

دلم تو شک موندنو پاهام رو ریل رفتنو

گناه این جدا شدن نه ازتو نه از منه

حالا که پیک  عاشقانه های ما نمی پره

سکوت کن. سکوت  کن

سکوت حرف اخر

باور کن

می خواهم برایت بنویسم. اما مانده ام که از چه چیز و از چه کسی بنویسم؟
 
از تو که بی رحمانه مرا تنها گذاشتی یا از خودم که چون تک درختی در کویر خشک،
مجبور به زیستن هستم.
 
از تو بنویسم که قلبت از سنگ بود یا از خودم که شیشه ای بی حفاظ بودم؟
از چه بنویسم؟
 
از دلم که شکستی، یا از نگاه غریبه ات که با نگاهم آشنا شد؟
 
ابتدا رام شد، آشنا شد و سپس رشته مهر گسست و رفت و ناپیدا شد.
 
از چه بنویسم؟
از قلبی که مرا نخواست یا قبلی که تو را خواست؟
 
شاید هم اگر در دادگاه عشق محاکمه بشویم،
دادستان تو را مقصر نداند و بر زود باوری قلب من که تو را بی ریا و مهربان انگاشت اتهام بزند.
 
شاید از اینکه زود دل بسته شدم و از همه ی وابستگی ها بریدم تا تو را داشته باشم
به نوعی گناهکاری شناخته شدم.
 
نه!نه! شاید هم گناه را به گردن چشمان تو بگذارند که هیچ وقت مرا ندید،
یا ندیده گرفت چون از انتخابش پشیمان شده بود. عشقم را حلال کردم تا جان تو را آزاد کنم.
 
که شاید دوری موجب دوستی بیشترمان بشود و تو معنای ((دوست داشتن))را درک کنی...
امّا هیهات.... که تو آن را در قلبت حس نکردی و معنایش را ندانستی...
از من بریدی و از این آشیان پریدی...
 

((ای کاش هیچ گاه نگاهمان با هم آشنا نشده بود...
ای کاش هرگز ندیده بودمت و دل به تو دل شکن نمی بستم.
ای کاش از همان ابتدا، بی وفایی و ریا کاری تو را باور داشتم انتظار باز آمدنت،
بهانه ای برای های های گریه های شبانه ام شد و علتی برای چشم به راه دوختن
و از آتش غم سوختن و دیده به درد دوختم... ))
 
امّا امشب می نویسم تا تو بدانی که دیگر با یادآوری اولین دیدارمان چشمانم پر از اشک نمی شود.
چون بی رحمی آن قلب سنگین را باور دارم.
 
امشب دیگر اجازه نخواهم داد که قدم به حریم خواب ها و رویاهایم بگذاری...
چون این بار، ((من)) اینطور خواسته ام، هر چند که علت رفتن تو را نمی دانم
و علت پا گذاشتن روی تمام حرفهایت را...
 
باور کن...
 
که دیگر باور نخواهم کرد عشق را... دیگر باور نمی کنم محبت را...
و اگر باز گردی به تو نیز ثابت خواهم کرد...

  

love

love my EYES when u look into them,

I love my NAME when u say it,

I love my HEART when u love it,

I love my LIFE when u are in it.

چشامو وقتی تو بهشون نگاه میکنی دوست دارم،

اسممو وقتی دوست دارم که تو صداش میکنی،

قلبمو وقتی دوست دارم که تو دوسش داشته باشی،

زندگیم رو وقتی دوست دارم که تو توش هستی.....

؟؟؟

 

مرداب به رود گفت :

چطور زلال شدی ؟

رود گفت : من گذشتم .

تو هم بگذر ...